Milatović je odbio da smijeni Milovog načelnika Generalštaba (dok su za smjenu odanog kadra bivšeg režima, na predlog Krapovića, glasali Spajić i Mandić). Takav potez predsjednika Crne Gore ne treba nikog da začudi, jer je on samo jedan od indikatora prećutnog predizbornog sporazuma koji su sklopile Prva i Druga familija (pod čijim je pokroviteljstvom mlađani predsjednik).
Uostalom, samo naivni posmatrači dešavanja nijesu primijetili da mediji Prve familije u posljednje vrijeme ne samo da ne napadaju, već ne upućuju ni najblaže kritike prema Milatoviću i Abazoviću, nekad omiljenim i prioritetnim njihovim metama.
Nema nikakve sumnje da su u ovom trenutku Milatović i DPS politički saveznici, a plan je da taj savez bude formalizovan nakon podgoričkih izbora. Kao što se već uveliko spekuliše, ako Milatovićeva lista bude „tas na vagi“, ona bi u tom slučaju zatražila manjinsku podršku DPS -a za vlast u Podgorici.
Kao što sam isticao u prethodnim tekstovima, i ovaj novi savez Prve i Druge familije (koji bi iskoristio političko preumljenje Milatovića) bio bi sklopljen isključivo u cilju slamanja srpskog političkog faktora u Crnoj Gori. Takav projekat, pod inostranom dirigentskom palicom, podrazumijeva da politički predstavnici srpskog naroda ne mogu imati bilo koje pozicije vlasti, ni na opštinskom ni na državnom nivou. Time bi se država vratila na nekadašnje zle staze nacionalne diskriminacije i oduzimanja građanskih prava – što bi dovelo do nemogućnosti opštenarodnog pomirenja i prosperiteta Crne Gore.
Zato, od suštinskog značaja je sprečavanje takvog nesrećnog scenarija, koji bi našoj zemlji oduzeo budućnost. Milatovićevoj listi pod pokroviteljstvom „Vijesti“ ne smije biti dozvoljeno da kao tobožnji „tas na vagi“ pokloni Podgoricu mafiokratskom DPS -u, a nakon Podgorice i čitavu Crnu Goru. Partije vladajuće većine, koje će kao što sam i najavljivao nastupiti u dvije kolone, moraju onemogućiti takav scenario.
