U koprodukciji dva bokeljska festivala – KotorArta i Tivat Music festivala, održan je koncert pod nazivom “California dreaming: od baroka do roka”. U tivatskom Domu vojske (“Porto Montenegro”), u petak 2. avgusta nastupili su festivalski orkestar pod dirigentskim vođstvom Nira Kabaretija , dok je solista bio Žil Apap , violinista prepoznat na međunarodnoj sceni po svom virtuozitetu i proširivanjem standardnog violinskog repertoara džezom i tradicionalnom muzikom sa svih strana svijeta.
Prvi dio naziva koncerta, u stvari, odnosio se na saradnju festivala sa Santa Barbarom i njenim umjetnicima. Naime, članovi gudačkog kvarteta koji su dan ranije nastupili na Prčanju, bili su vođe dionica Festivalskog orkestra, kao što su to u svom matičnom Simfonijskog orkestru Santa Barabere, čiji je i šef-dirigent upravo Kabareti. S tom saradnjom su na početku programa publiku upoznali Ratimir Martinović , geralni direktor KotorArta i Dragana Jovanović , umjetnička direktorka Tivat Music Festivala. Drugi drugi dio naziva, pak, bio je metafora za programsku koncepciju zasnovanu na preplitanju stilova umjetničke muzike s džezom, rokom i tradicionalnom muzikom – sve uglavnom u aranžmanima violiniste Žila Apapa.
Karijera Apapa, doživotnog saradnika i miljenika Jehudija Menjuhina , obilježena je nastupima s renomiranim svjetskim orkestrima kao što su lajpciški Orkestar Gevandhausa, simfonijski orkestri San Franciska, Vankuvera i Hamburga, Berlinski simfonijski orkestar, potom bostonska, izraelska i ruska nacionalna filharmonija. Na tivatskom koncertu, Apap je odabrao repertoar koji je na tragu onoga što inače radi sa svojim kvartetom “The Colors of Invention” – svojevrsnu fuziju klasičnih djela Vivaldija , Baha , Elgara , de Falje i Bartoka s jedne, i tradicionalnog folklornog melosa, s druge strane. Kada je riječ o džezu i tradicionalnoj muzici koju smo slušali, Apap ove žanrove godinama njeguje na koncertima sa svojim etno-džez bendom Meduoteran i ansamblom crossover muzike The Transylvanian Mountain Boys. U Tivtu je, međutim, izuzetak predstavljalo djelo “Gusle”, naše kompozitorke Nine Perović .
Žanrovska mnoštvenost pratila je program koncerta u cjelini, premda se hronološki slijed ipak kretao od klasike ka popularnim žanrovima. S tim u vezi, koncert je počeo djelima Frica Krajslera , jednog od najvažnijih violinista u muzičkoj istoriji, zatim Edvarda Elgara, a već prije Ljeta iz “Četiri godišnja doba” Antonija Vivaldija napravljen je iskorak prema muzici čuvenih irskih violinista, Edija Kelija i Padija Fehija . U sljedećem bloku Apap je s Festivalskim orkestrom izveo komade i dijelove poznatih kompozicija Bele Bartoka (“Veče na selu”), Johana Sebastijana Baha (drugi stav iz Violinskog kocnerta u E-duru) i Manuela de Falje (“Španska igra” iz opere “Kratak je život”).
Kada je riječ o neumjetničkim žanrovima, pored pjesme “Yesterday” “Bitlsa” u orkestarskoj verziji, slušali smo aranžmane tradicionalne muzike u kojoj se prepoznavao rumunski i irski folklor, kao i američki blugras.
Violinista energičnog karaktera, Žil Apap je svojom interpretacijom izazvao simpatije publike, ali i radost sviranja kod samih članova Festivalskog orkestra. Tome je očigledno doprineo i njegov neposredni pristup sceni. U konstantnom kretanju kroz orkestar i ispred njega Apap je podsticao muzičku komunikaciju s pojedinim izvođačima. Štaviše, ovaj bosonogi umjetnik (na sceni), izvanrednog virtoziteta, ali i prefinjene i elegantne boje violinskog zvuka, učinio je da harizmom dobije pažnju ne samo publike, već usmjeri i pažnju orkestra na sebe.
