Mjesec je možda nastao u satima, a ne u mjesecima ili godinama, kako se vjerovalo, prema naprednom astrofizičkom modelu koji su osmislili NASA naučnici uz pomoć superkompjutera, a objavljen prošle nedjelje u Astrophisical Journal Letters.
Koristeći višu rezoluciju nego što je bila dostupna u vreme kada je osmišljena široko prihvaćena teorija o poreklu Meseca, u kojoj tijelo veličine Marsa zvano Teja udara u primitivnu Zemlju pre nekih 4,5 milijardi godina, a nastali ostaci se spajaju u Mesec tokom perioda od meseci ili godina, model pokazuje da se satelit formira mnogo brže od materijala koji potiče i sa Zemlje i sa Teje.
Simulacija prikazuje Teju, planetu veličine Marsa, koja se sudara sa mini-Zemljom. Spoljna kora planeta je bačena u orbitu od udara, brzo se spajajući u dva nestabilna satelita, od kojih se manji stabilizuje u Mesec, dok se veći ponovo apsorbuje u Zemlju.
Nova teorija pomaže da se objasni zašto Mesec deli sličan mineralni sastav sa Zemljom, posebno prema njenoj kori – atribut koji je teško objasniti ako se pretpostavlja da je skoro u potpunosti sastavljen od ostataka iz Teje, kao što važi preovlađujuća teorija.
Druge postojeće teorije koje pokušavaju da objasne sličnost u hemijskom sastavu između Zemlje i njenog satelita, poput teorije sinestije koja sugeriše da je Mesec formiran unutar kovitla isparenih stena od sudara Teje sa Zemljom, ne objašnjavaju na zadovoljavajući način njegovu orbitu.
NASA se nada da će koristiti slično napredno modeliranje visoke rezolucije u kombinaciji sa novim uzorcima iz svojih planiranih misija Artemis kako bi testirala ovu i druge teorije evolucije Meseca. Astronauti Artemisa, povratka američke svemirske agencije u svemir sa velikim brojem ljudi, biće zaduženi da uzimaju uzorke dublje ispod površine Meseca, kao i iz retko istraženih delova satelita, iako lansiranje operacije i dalje muči kašnjenja i tehnički kvarovi.
