Na današnji dan, 19. februara 2021, preminuo je Đorđe Balašević, najpopularniji novosadski kantautor i jedan od najboljih jugoslovenskih kantuatora.
Balašević je preminuo u Kliničkom centru Vojvodine, u 68. godini, od posljedica kovida.
Njegova iznenadna smrt ujedinila je u tuzi celi postjugoslovenski region, a građani su se danima opraštali od čoveka koji je svojom muzikom obeležio živote generacija na ovim prostorima.
Balaševićeva smrt je potresla veliki broj ljudi i samo nekoliko sati nakon što je objavljeno da je preminuo, građani su počeli da se okupljaju ispred njegove porodične kuće i na Trgu slobode. Na centralnim gradskim trgovima počeli su da se okupljaju i ljudi u Zagrebu, Sarajevu, Podgorici i drugim gradovima.
Balašević je rođen 1953. u Novom Sadu.
Muzičku karijeru započeo je 1977. sa grupom Žetva, sa kojom je snimimo hit „U razdeljak te ljubim“.
Godinu kasnije osnovao je grupu Rani mraz sa kojom je snimio tri albuma, a pre albuma objavio je hitove „Računajte na nas“ i „Prva ljubav“.
Posle Ranog mraza, Balašević se odluči za samostalnu karijeru, uz vrhnske muzičare koji su ga pratili na turnejama.
Tokom ratnih devedesetih godina 20. veka Balašević je zbog kritike nacionalističke i ratne politike režima Slobodana Milošeića u Srbiji bio zabranjivan na radijskim stanicama i televizijama.
Poslednji album objavio je 2004, pod nazivom „Rani mraz“, a posle toga je objavljivao pojedinačne pesme, od kojih su mnoge postale hitovi.
Balašević je objavio romane „Tri posleratna druga“, „Jedan od onih života“, potom knjige „Kalendar mog detinjstva“ i „Rani mraz“, koji je opisan kao „scenario za dugometražnu igranu baladu“, a povremeno je pisao i novinske kolumne.
Režirao je i film “Rani mraz”, a glumio je i u serijama „Vojnici“, „Pop Ćira i pop Spira“, „Specijalna redakcija“.
Prvi je dobitnik najvišeg gradskog priznanja, Februarske nagrade Grada Novog Sada.
Poslednji koncert u Novom Sadu održao je na Bogojavljensku noć, 19. januara 2020.
Bio je prvi ambasador dobre volje UNHCR-a sa jugoslovenskih prostora.
Hiljade Novosađana oprostilo se od Balaševića, koga su u Jugoslaviji zvali „Panonski mornar“, na keju uz Dunav, gde su puštane i pevane njegove pesme tokom događaja nazvanog „Noć kad je Đole preplivao Dunav“, a njegov lik je bio projektovan na Petrovaradinskoj tvrđavi.
