Besnik Mujecu, odbornik Kurtijevog „Pokreta Samoopredeljenje“ u Skupštini Prištine, i, sudeći po nekim fotografijama, čovjek u drugarskim odnosima sa Aljbinom Kurtijem, uhapšen je u Tirani u akciji albanske policije u kojoj je zaplijenjena droga vrijedna skoro pola miliona evra. Mujeciju se na teret stavlja sumnja da je učestvovao u prodaji, odnosno u trgovini narkoticima.
Hapšenje ovog političara Kurtijeve partije, uz ostala, otvorilo je danas i pitanje da li će potez albanskog MUP-a, odnosno Vlade Edija Rame, i objavljivanje imena uhapšenog Kurtijevog stranačkog druga, dodatno zategnuti i onako napregnute odnose dvojice lidera koji već godinama škripe i to na sve strane. I na političkom, ali, i na ličnom nivou.
Rama je, inače, prije samo nekoliko dana prozvao Kurtija da je „tvrdogav i maksimalista“ i upozorio ga da „prilike kao što je francusko-njemački plan ne ostaju zauvijek na stolu“.
Dvadesetak dana ranije, polovinom jula, Kurti je, sa svoje strane, odbio da se sretne sa Ramom koji je bio u – „zvaničnoj posjeti Prištini“. Kurti je tada izjavio da će se sa Ramom sresti samo na sastanku vlada dviju država.
Ranije, Kurti je išao na glasanje u Tiranu, da time podrži Raminu opoziciju. Rama je jedan od osnivača ‘Otvorenog Balkana’ od kog Kurti bježi kao „đavo od krsta“. U vrijeme kada Kurti ni da čuje o ZSO, Rama je spremio nacrt platforme za ovu organizaciju srpskog naroda. Kurti je sa svoje strane pre koji dan bio u Tetovu, upućeni vele sa namjerom da načini još koji korak pozicionirajući sebe kao vođu svih Albanaca na ovim prostorima, i tako redom. Dug je i sve duži spisak razmirica i sukoba ove dvojice, sve do današnjeg hapšenja Kurtijevog odbornika u Tirani.
Predsjednik „Matice Albanaca“ u Srbiji Demo Beriša za RT Balkan kaže da je odavno jasno da relacija Kurti – Rama ne funkcioniše i to iz Kurtijevih razloga, jer je do sada na svaki način pokušao da podriva vladu Edija Rame i Ramu direktno, od formiranja Kurtijeve partije u Tirani i izlaska na izbore, pa sve do otkazivanja sastanaka dve vlade i odbijanja da se sretne sa Ramom.
„Suština sukoba je u tome što Kurti sebe zamišlja kao premijera, lidera svih Albanaca na Zapadnom Balkanu a i šire, i da će on krojiti sudbinu albanskog naroda na ovim prostorima u odnosima sa susednim zemljama, Evropom i tako dalje. To je Kurtijeva stara boljka iz koje on ne može da izađe, bez obzira što kaže da je on demokrata. Ovo danas je samo još jedan u nizu slučajeva gde se ljudi iz njegove partije, njegove vlade bave kriminalom“, kaže Beriša.
Naš sagovornik pominje u ovom kontekstu „veliku aferu koju Kurti ima u vladi a to je nabavka poljske pšenice za robne rezerve „ Kosova“ koja je plaćena, milionima evra, a nikada nije došla na Kosovo i Metohiju“.
„Odlazak Kurtija u Severnu Makedoniju je stavljanje prsta u oko ne samo Rami, već posebno predsjedniku Vučiću. Iz prostog razloga što je Tetovo prostor na kome je došlo do prvih sukoba između Albanaca iz Makedonije i makedonskog naroda. Iz tog kraja je sadašnji predsjednik Sobranja Makedonije Džaferi koji je bio jedan od vođa, komandanata albanskog krila koje je vodilo sukobe. To je bila poruka da se svi Albanci ujedine da se Makedonija okrene Grčkoj, Bugarskoj i Albaniji a da zanemari odnose sa Srbijom. A jedino Srbija nema pretenzije prema Makedoniji“, kaže Beriša i dodaje kako Kurti svojim postupcima pokušava da pošalje poruku EU kako će on ubuduće biti nezaobilazan faktor kada se radi o albanskom pitanju.
Nebojša Čović, bivši šef Koordinacionog centra za KiM Vlade Srbije kaže za RT Balkan kako preovlađuje utisak da se u slučaju „fenomena Kurti – Rama“, radi o „podjeli na dobrog i lošeg policajca“.
„Krajnji cilj im je isti a to je objedinjavanje svih teritorija na kojima Albanci žive a to se zove „velika Albanija“. Rama je kao brižljivo negovani atlantski projekat regionalnog albanskog vođe u tom smislu suptilniji kada su u pitanju izjave i postupci u vezi sa promocijom velikoalbanske ideje u odnosu na Kurtija. A Kurti sa svojim nekontrolisanim radikalizmom se koristi kao kratkoročni instrument za destabilizaciju i ubrzanje tog procesa ali to je vrhunac uloge koja će mu biti dozvoljena, prije svega od SAD čiji je Rama neprikosnoveni favorit“, kaže Čović.
On podsjeća da je bilo više incidentnih situacija između njih dvojice.
„Sprega organizovanog kriminala i albanskih političkih elita nije ništa novo. Trgovina narkoticima, oružjem i ljudima je već decenijama najunosnija ‘privredna grana’ i izvor finansiranja albanskih struktura i kada su u pitanju lični i nacionalni projekti poput projekta ‘velike Albanije’. Posljednji skandal u vezi sa narko dilerima koji finansiraju ‘Samoopredjeljenje’ i kompromitacija Kurtijeve desne ruke, čime se direktno izbija Kurtijeva argumentacija i navodni oreol poštenog i nekompromitovanog političara korak je ka rušenju Kurtija. Kada se ima u vidu nesposobnost da se bori sa ekonomskim izazovima, „radikalizacija i poštenje“ su dva jedina Kurtijeva argumenta u pokušaju da zadrži vlast. Ovim mu je jedan od tih argumenata izbijen iz ruku i verovatno da će on krenuti ka dodatnoj radikalizaciji da bi skrenuo pažnju sa ovog slučaja. On pravda represiju nad Srbima borbom protiv organizovanog kriminala dok su i on i ‘Samoopredeljenje’ ogrezli u kriminalu i finansiraju se od trgovine narkoticima“, riječi su Čovića.
Diplomata u penziji Zoran Milivojević kaže za RT Balkan da je rivalitet ove dvojice nesporan, naročito na političkom planu, i potvrđuje da se u strateškim stvarima, ova dvojica mnogo i ne razlikuju.
„Kurtijeva platforma se zasniva na konceptu ‘velike Albanije’ i tu ništa nije sporno, on to povrđuje svojom politikom naročito posljednje dvije, dvije i po godine od kada je na vlasti, a sada je to u neku ruku i ogoljeno posjetom opštinama Čair i Tetovo. Nastoji da za tu politiku obezbijedi i podršku van Kosova , pokušaji u Albaniji postoje od ranije, tamo ima registrovanu partiju. Sad vidimo da ozbiljno uporište ima i u Sjevernoj Makedoniji, u partijama čiji je gost i bio tamo. Cio sadržaj njegove posjete, način istupanja pokazao je da nastoji da promoviše svoju ideju, program i da ima liderske ambiciji“, kaže Milivojević.
Sa druge strane, nastavlja Milivojević, Edi Rama polazi od toga da je Tirana – Pijemont, da je glavni grad, ključna država svih Albanaca na ovim prostorima i da je prirodno da on ima poziciju svoopšteg albanskog lidera.
„Tu se oni razilaze i to se do sada vidjelo u dosta navrata. Rama se zalaže za Otvoreni Balkan, blizak je onome što odgovara interesima Brisela i Vašingtona i njegova se partija u tom smislu i ponaša. Ne nastupa radikalno kao ‘Samoopredjeljenje’ i tu je osnovna razlika u političkom pristupu, njih dvojice. To ne znači da Rama ne podržava velikoalbansku politiku, sveopšte objedinjenje albanskog faktora na ovim prostorima, ali se razlikuje od Kurtijevih nastupa“, kaže Milivojević.
Kad je u pitanju generalna strategija, siguran je sagovornik, i jedan i drugi su sem opredjeljenja za panalbansku ideju neprikosnoveno u funkciji zapadnih interesa i najlojalniji su savjeznik i podržalac onog što je sada interes globalnog Zapada na ovim prostorima a to je suzbijanje Rusije i Kine.
„Albanci ne samo da podržavaju politiku Zapada nego su lojalni, najlojalniji su, najekstremniji su, najspremniji da brane politiku i interese zapada na ovim prostorima naročito kada je u pitanju uticaj Rusije i Kine. Ni u jednom trenutku nisu u proteklom periodu doveli u pitanje političku sudbini Kurtija. Kažu – to je demokratski sistem, to su demokratske mjere, zato što neće ništa da kvare, zato što sve drže pod kontrolom“, kaže Milivojević.
On vidi mogućnost da se Rama i Kurti nađu u situaciji da Zapad bira jednog ili drugog, ili – ili…
„Rama dobro stoji u Albaniji, ima većinu, većinu je potvrdio i na posljednjim izborima. Kurti ima većinu na Kosovu i Zapad neće da dovodi u pitanje, iz strateških razloga, sebe i svoju poziciju, neće da se konfrontiraju sa albanskim faktorom na prostoru koji im je važan. Rama ne iskače, on nije tema. Kurti iskače, kritikuju ga, ali ne diraju. Njima je jasno da albanski narod u nacionalnom buđenju, nacionalnoj ekspanziji. Kontrolišu i jednog i drugog, i jedan i drugi im odgovaraju, oni se svađaju ali to ne dovodi u pitanje glavne ciljeve Zapada“, kaže Milivojević.
Politički analitičar Dragomir Anđelković kaže da su uglavnom svi albanski političari na neki način povezani za kartelima i svi imaju veze sa ljudima upletenim i u trgovinu drogom.
„To što je sada otvoreno pitanje nekih Kurtijevih ljudi, moguće je da je otpočeo proces slamanja Kurtija da bi prihvatio formiranje ZSO a to ja za nas uvod u kapitulaciju“, kaže Anđelković.
Kada se radi o Kurtiju, nastavlja Anđelković, možda je lični rivalitet u prvom planu, ali, kada se radi o Rami on bi prihvatio i da pređe preko svega toga samo da „ispunu domaći zadatak“.
„Oni imaju različite koncepte, Kurti želi samoopredjeljenje Albanaca u svim državama Balkana u kojima su većina. On vidi veliku Albaniju koja uključuje i djelove Crne Gore i delove Makedonije, Srbije, to je njegov koncept. Rama prihvata evroatlantski koncept posrednog stvaranja „velike Albanije“ gdje je ‘Kosovo’ navodno nezavisno, ali je povezano sa Albanijom. Albanija je država, Makedonci moraju da daju Albancima široku autonomiju a svi onda idu u NATO. On prihvata stvaranje albanskog prostora unutar evro-atlantskih integracija, dok Kurti insistira na „velikoj Albaniji“. A što se tiče Srbije, nama je sve jedno, nama ‘Kosovo’ otimaju pa otimaju“, kaže Anđelković.
Po mišljenju Anđelkovića sukob Kurtija i Rame je dugoročan, nastaviće se natezanje konopca.
„Dugoročno Ramina opcija je jača jer iza sebe ima značajnije američke faktore, ali, Amerikancima nije lako ni da krenu na Prištinu jer je to njihovo čedo. Stvarali su je kao lažnu državu. Ramina pozicija jeste jača, ali je i Kurti žilav igrač“, smatra Anđelković.
Smatra da hapšenje Kurtijevog odbornika ne mora da bude još jedan dokaz izuzetno poremećenih odnosa Kurtija i Rame i da su ti odnosi sve gori jer se radi o službeniku, političaru na niskom nivou.
„Odnosi Kurtija i Rame su zaoštreni i to je počelo krivicom Kurtija i njegovim odlaskom u Albaniju da glasa jer je zaista neprimjereno da premijer jedne zemlje, pa imao on dvostruko ili trostruko državljanstvo, glasa u drugoj zemlji. Sa druge strane, Ramina izjava od prije nekoliko dana o tvrdoglavosti i maksimalističkim zahtjevima Kurtija upućuje na zaoštrene odnose. Oni idu izjava na izjavu, riječ na riječ. Podsjećam da je Rama, poslije Kurtijevog glasanja u Prištini sakupio opoziciju, NVO, da svrgnu sadašnjeg premijera, da je išao u Hag da posjeti Tačija ali, nije uspio… Najveći udarac Rame Kurtiju i Kosovu jeste predlog za ZSO, poslat iz Tirane u Pariz i Berlin bez znanja Kurtija, i tako dalje“, nabraja Nedžmedin Spahiu, profesor političkih nauka, korake u sukobu dvojice premijera.
Naš sagovornik smatra i da premijeri prijateljskih država ne moraju imati prijateljske odnose jer „hemija ponekad ne radi ni među braćom“.
„Najgore što je Kurti mogao da uradi jeste neslavna posjeta Makedoniji. Tim posjetom on je zaoštrio odnose sa Makedonijom i takav postupak ne bi trebalo da se ponovi. Mislim da će makedonske vlasti ovog puta preći preko toga, zbog njihove zrelosti, širokogrudosti, ali, to ne bi trebalo da se ponovo dešava“, kaže Spahiu.
