Vođa grupe Vagner, Jevgenij Prigožin, planirao je da zarobi ruske vojne vođe u okviru svog pobunjeničkog plana, kazali su zapadni zvaničnici, prenosi Volstrit Džurnal.
Isti medij navodi da je Prigožin ubrzao pokretanje svojih planova nakon što je ruska obavještajna služba saznala za namjere.
Upravo činjenica da je morao da djeluje ranije nego što je planirao je mogući faktor zašto je pobuna nakon 36 sati opozvana, iako je Prigožin napredovao bez puno otpora. On je prvobitno namjeravao da zarobi ministra odbrane Sergeja Šojgua i generala Valerija Gerasimova, načelnika ruskog generalštaba, tokom njihove planirane posjete južnom dijelu Rusije koji se graniči sa Ukrajnom.
Ruski FSB je saznao za taj plan dva dana prije nego što je sproveden, dodaje Volstrit Džurnal, pozivajući se na neimenovane zapadne zvaničnike.
General Viktor Zolotov, komandat Nacionalne garde Rusije – vojne snage koja odgovara direktno ruskom predsjedniku Vladimiru Putinu, potvrdio je da su nadležni znali šta Prigožin planira.
„Konkretni detalji o pripremi pobune su stigli iz Prigožinovog kampa i znali smo da pobuna treba da počne između 22. i 25. juna“, kazao je Zolotov ruskim državnim medijima.
Volstrit Džurnal dodaje i da su zapadne obavještajne službe znale za plan Prigožina kroz analizu presretnute elektronske komunikacije i sateltiskih snimaka. Vjerovali su i da originalni plan ima velike šanse da uspije, ali je propao zbog toga što je zavjera otkrivena, što je natjeralo Prigožina da se okrene alternativnom planu.
Obavještajci dovode u pitanje i Putinov autoritet, nakon što Moskva nije uspjela da spriječi Vagnerove trupe da dođu praktično do Kremlja, iako je znala za plan. Prigožinova zavjera se oslanjala na njegovo uvjerenje da će dio ruskih oružanih snaga se pridružiti pobuni, navode isti izvori.
Pripreme su uključivale gomilanje velike količine municije, goriva, tenkova, oklopnih vozila i savremenih protivvazdušnih sistema danima prije napada. Zapadni obavještajci ne isključuju ni opciju da je Prigožin imao pomoć nekih komandanata iz ruske vojske, na šta ukazuje lakoća kojom je Prigožin osvojio Rostov, grad od million stanovnika i ključnu komandnu tačku za invaziju na Ukrajinu.
Vjeruje se da je Prigožin svoje namjere iznio nekolicini visokih vojnih zvaničnika, među kojima je moguće i general Sergej Surovikin, komandant ruskih vazdušnih snaga, što je ranije objavio i Njujork Tajms.
Nije utvrđeno da li je Surovikin te informacije, u slučaju da ih je dobio, proslijedio FSB-u, a on je lično bio prvi visokopozicionirani komandant koji je osudio pobunu Prigožina i pozvao ga da odustane.
Portparol Kremlja, Dmitrij Peskov, odbacio je izvještaje da je Surovikin i na jedan način bio upoznat sa pobunom, nazivajuči pisanja Njujork Tajmsa spekulacijama i glasinama. Volstrit Džurnal dodaje da bi pobuna se završila oružanim sukobom u Moskvi, da nije intervenisao bjeloruski predsjednik Aleksandar Lukašenko, a obavještajci na koje se pozivaju zaključuju da je Lukašenko želio i da pojača bezbjednost svoje zemlje u strahu od moguće aneksije Rusije.
Nakon pobune Vagnera pokrenuta je serija smjena u ruskoj vojsci, javio je Mihail Zvinčuk, bivši zvaničnik Ministarstva odbrane Rusije, koji sada piše blog o ruskoj vojsci i invaziji na Ukrajinu. Zvinčuk kao razlog smjena navodi neodlučnost u suzbijanju pobune, a Volstrit Džurnal primjećuje da se Surovikin od subote nije pojavljivao u javnosti.
