Nedavno okončani samit Rusija-Afrika, prvo takvo okupljanje od 2019. godine, ponovo je u centar pažnje stavio dugo zapostavljane odnose Moskve i zemalja afričkog kontinenta. Samitu je prisustvovalo 49 delegacija, kao i 17 šefova država i vlada.
Tokom samita naglasak je stavljen prije svega na saradnju u oblasti međunarodne trgovine, ekonomije i poljoprivrede , za koje je naglašeno da posjeduju najviše potencijala za razvoj saradnje.
„Uprkos teškim uslovima na globalnim tržištima, trgovina sa Afrikom stalno raste, mada je i dalje prilično skroman“, izjavio je predsjednik Rusije Vladimir Putin. Međutim, povećanju rusko-afričkog trgovinskog prometa i njegovoj diversifikaciji potpomoći će tranzicija u obračunavanju nacionalnim valutama i uspostavljanje novih transportnih i logističkih lanaca, dodao je on tokom samita.
Ipak, još jedna oblast saradnje dveju strana – koja bi mogla da donese veliku obostranu korist – jesu rudarstvo i energetika, odnosno eksploatacija prirodnih resursa kojima obiluju i Rusija i afrički kontinent.
Ideja dublje saradnje Moskve i afričkih zemalja nije nova. O njoj je tadašnji ruski premijer Dmitrij Medvedev govorio na sastanku deoničara Afričke eksport-import banke (Afreksimbank) u junu 2019. godine, nekoliko mjeseci prije prvog samita Rusija-Afrika, kada je rekao da bi „ Afrika i Rusija trebalo da upregnu svoje zajedničke resurse kako bi obezbijedili bolju ekonomsku budućnost za svoje narode „.
On je tom prilikom naglasio i da je „globalizacija usmjerila ekonomski rast ka zemljama u razvoju“, kao i da bi Afrika mogla da iskoristi rusku tehnologiju i stručnost kako bi povećala domaće proizvodne kapacitete. On je naglasio i da „ Afrika i Rusija poseduju polovinu svjetskih resursa „.
Kao površinski najveća zemlja svijeta koja se prostire na preko 17 miliona kvadratnih kilometara, Rusija je obdarena izuzetnim prirodnim bogatstvom – od energenata poput nafte i gasa, preko različitih mineralnih ruda do obradivog zemljišta.
Kada je riječ o resursima, Rusija raspolaže „celom Mendeljejevljevom tablicom elemenata“, ali nisu sve rude jednako kvalitetne i pristupačne za eksploataciju, kaže zamjenik direktora Ekonomskog instituta Ruske akademije nauka Mihail Lobanov za RT Balkan.
„Za njihovu eksploataciju potrebne su velike investicije, za šta privatne kompanije nisu previše zainteresovane, a država je tek nedavno počelo da investira u njih. Rijetke rude poput litijuma su budućnost, bez njih nije moguća proizvodnja baterija za električne automobile, letjelica, kao ni razvoj vojne industrije, zato država mora da investira u razvoj te industrije. To je za Rusiju važno zbog njene ekonomske i vojne bezbjednosti „, naglašava Lobanov.
Rusija je nalazi pri vrhu svjetskih lestvica kada je reč o zalihama zlata, srebra, platine i gvožđa , a raspolaže i sa oko 30 odsto svetskih zaliha ruda koje se koriste u izradi čelika, ističe naš sagovornik.
Ipak, udio u svetskoj proizvodnji te legure je tek oko pet, šest odsto, što znači da i dalje postoji mnogo prostora za napredak. Rusija raspolaže i sa oko 30 odsto svjetskih zaliha titanijuma , koji se koristi u proizvodnji aviona, svemirskih letjelica, kao i u vojnoj industriji.
Kada je reč o Africi, za većinu ljudi van tog kontinenta jedna od prvih asocijacija je ogromno prirodno bogatstvo koje, nažalost, najčešće završava u rukama stranaca-kolonizatora i od koga stanovnici afričkih zemalja ne samo da nemaju mnogo koristi, već često stvara i dosta štete.
Kao najsiromašniji, ali i kontinent sa najbrže rastućom populacijom, Afrika će morati da pronađe način da svoje prirodno bogatstvo pretvori u potporu za održivi ekonomski rast. Upravo bi Rusija mogla da bude jedan od ključnih saveznika u tom poduhvatu.
Prema podacima Programa zaštite životne sredine Ujedinjenih nacija (UNEP), Afrika raspolaže sa oko 30 odsto svetskih zaliha minerala, 8 odsto zaliha prirodnog gasa i 12 odsto zaliha nafte. Pod zemljom afričkog kontinenta nalazi se i 40 odsto svetskog zlata i čak 90 odsto zaliha hroma i platine. U Africi se nalaze i najveće zalihe kobalta i dijamanata.
Afrika predstavlja i „plodno tlo“ za razvoj poljoprivrede – u bukvalnom smislu, pošto se, po podacima Ujedinjenih nacija, čak 65 odsto svetskih obradivih površina i oko 10 odsto unutrašnjih obnovljivih izvora slatke vode nalazi na tom kontinentu . Taj podatak djeluje tragično ako uzmemo u obzir da milioni ljudi širom tog kontinenta i dalje gladuju, iako bi Afrika u teoriji mogla ne samo da prehrani svoju populaciju, već i da postane izvoznik prehrambenih proizvoda.
Još neki od ključnih elemenata koji se koriste u industriji – prije svega u proizvodnji električnih uređaja – mogu se pronaći u Africi. Oko 63 odsto svjetske proizvodnje kobalta koncentrisano je u samo jednoj državi – Demokratskoj Republici Kongo – dok se većina svetskog tantaluma proizvodi u toj zemlji i Ruandi.
Kada je reč o godišnjoj zaradi od izvoza minerala, na afričkom kontinentu dominira Južna Afrika , čija se vrijednost izvoza procenjuje na oko 125 milijardi dolara godišnje . Nju slede Nigerija (53 milijarde), Alžir (39 milijardi), Angola (32 milijarde) i Libija (27 milijardi). Tokom 2019. godine, afričke zemlje su proizvele skoro milijardu tona mineralnih ruda u vrijednosti od oko 406 milijardi dolara, prenijela je „Al Džazira“.
Kada je riječ o saradnji Rusije i Afrike, Lobanov navodi da su za Rusiju značajni partneri zemlje Severne Afrike, poput Alžira, Tunisa i Maroka, koje su bogate fosfornim rudama . Te rude su ključne u procesu proizvodnje đubriva, u čemu je Rusija jedan od svetskih lidera.
Još jedan primjer uspješne predstavlja proizvodnja aluminijuma, za čiju izradu Rusija uglavnom koristi boksit uvezen iz Gvineje. Sa oko 7,4 miliona kilotona, ta zapadnoafrička zemlja zauzima prvo mjesto u svijetu, dok je Rusija sa oko 500.000 kilotona na 11. mestu. Rusija je treća u svetu po proizvodnji primarnog aluminijuma, iza Kine i Indije.
Još jednu potencijalnu oblast saradnje predstavlja eksploatacija uranijuma , koji se koristi u proizvodnji goriva za nuklearne elektrane. Vodeći proizvođač rude koja sadrži taj hemijski element je Kazahstan, koji pokriva potrebe oko 45 odsto tržišta. Rusija se nalazi na šestom mjestu, pošto proizvodi nešto više od pet odsto svetskog uranijuma.
Vodeći proizvođači uranijuma na afričkom kontinentu su Namibija i Niger , u kome se prije nekoliko dana dogodio puč. Namibija proizvodi oko 11 odsto svetskog uranijuma, dok je u Nigeru reč o nešto manje od pet odsto.
„Kada je riječ o eksploataciji uranijuma, tu postoji više procesa, od nalazišta rude do proizvodnje ćelija za nuklearke. Prvi stadijumi se obavljaju u zemljama porijekla poput Nigera i Kazahstanu, ali se kasniji koraci sprovode u zemljama poput Rusije, koja oko 16 odsto svoje energije dobija iz nuklearnih elektrana. Zato je Rusiji bitan Kazahstan, a postoji prostor i za saradnju sa drugim zemljama, kao i sa novim vlastima u Nigeru“, objašnjava Mihail Lobanov.
Naš sagovornik zaključuje da ekonomska saradnja Rusije i Afrike napreduje, ali da je i dalje daleko od nivoa na kome bi mogla da bude pošto je, na primer, trgovinska razmena Kine sa zemljama afričkog kontinenta višestruko veća. Upravo bi formati poput samita Rusija-Afrika mogli da pospeše produbljenje odnosa dvije strane.
