Saradnja Centra za rani razvoj sa resursnim centrima nije na visokom nivou, iako se te ustanove bave istim pitanjima – problemima djece sa smetnjama u razvoju.
To je jedan od zaključaka sa sastanka predstavnica sektora za prava djeteta u instituciji Zaštinika ljudskih prava i sloboda sa direktorom Centra za rani razvoj Ivanom Krgovićem.
Centar za rani razvoj djece, ranije poznat kao Centar za autizam, razvojne smetnje i dječju psihijatriju, funkcioniše u okviru Kliničkog Centra Crne Gore.
Iz Institucije Zaštitnika je saopšteno da su predstavnce Sektora za prava djeteta sa Krgovićem razgovarale o o broju korisnika usluga, dijagnostici, izazovima u dijelu prostornih i kadrovskih kapaciteta.
Tokom sastanka saopšteno je da trenutno u Centru radi 26 zaposlenih, od kojih su tri dječja psihijatra, četiri psihologa, dva defektologa, tri logopeda, dva socijalna radnika, šest medicinskih sestara i drugo osoblje. Međutim naglašeno je da tu ustanovu muči problem nedostatka kadra i prostornih kapaciteta, ali I da je dio osoblja na bolovanju.
“U okviru Centra sprovode se različite usluge (pregledi, tretmani, savjetodavni rad). Neke od usluga koje se obavljaju u Centru su površinska individualnaa psihoterapija (seansa, savjetovanje, persuazija, larvirana sugestija autogeni trening); individualna seansa kognitivnih ili bihevioraalno baziranih psihoterapijskih tehnika; seanse porodične tarapije; psihoterapija ponašanja; prikupljaanje podataka sa psihološkim testovima i metodama kategorije A, B, C (Roršarhov dijagnostički test PPM, neuropsihološka analiza); psihološki tretman porodice; procjena psihomotornog razvoja djeteta; savjeti roditeljima i članovima porodice ”, saopšteno je iz institucije Zaštitnika.
Ističe se i da Centar ima evidenciju o 7.500 pojedinačnih kartona pacijenata iz cijele Crne Gore, a tokom prethodne godine obavljeno je oko 10.500 pregleda. Jedan pregled traje 45 minuta, a termini za pregled kod psihijatra su popunjeni do juna.
Predstavnice institucije Ombudsmana i Krgović, su takođe pomenuli problem nepostojanja stacionarnog dijela za liječenje djece sa psihijatrijskim problemima, nepostojanje adekvaatne ustanove za djecu i mlade koja bi se bavila smještajem djece i mladih sa smetnjama u razvoju sa intelektualnim i teškoćama u komunikaciji i u psihičkom funkcionisanju koji imaju potrebu za intenzivnim i cjelodnevnim nadzorom, njegom i podrškom tokom 24 sata, a čije se potrebe ne mogu zadovoljiti u porodičnom okruženju ili kroz usluge u zajednici.
Takođe ukazano je i na problem u vezi sa Specijalnom bolnicom u Dobroti, koja odbija liječenje djece koja imaju više od 16 godina, dok druge zdravstvene ustanove djecu stariju od 16 upućuju na dio za odrasle- što nije u skladu sa interesima djece.
U saopštenju, iz institucije Zaštitnika dodaje se I da je tokom posjete predloženo otvaranje posebnih razvojnih savjetovališta u opštinama, pri domovima zdravlja. Time bi, poručuju, Centar mogao da se fokusira isključivo na razvojne poremećaje, a domovi zdravlja bi pružali druge vrste podrške poput govorno- jezičkih problema.
