Ne postoji skupština na svijetu, pa čak ni u zemljama koje važe za „nedemokratske“ u kojoj zakon, odluka ili najobičniji dokument, može da prođe bez najmanje polovine prisutnih poslanika. A u Generalnoj skupštini Ujedinjenih nacija desilo se da je Rezolucija o Srebrenici, sumanutim načinom brojanja samo onih koji su „za“ i „protiv“, donijeta glasovima 84 deputata, što nije bila ni prosta većina onih koji su sjedjeli u sali, a daleko je ispod polovine članica UN (193 države). Stoga, brojke da je 109 zemalja bilo protiv, uzdržano ili nije glasalo i da iz njih dolazi gotovo dvije trećine stanovnika planete nose samo jednu poruku – Rezolucija nema legitimitet.
Ovo je samo jedan utisak koji je ostavilo glasanje o skarednoj deklaraciji o Srebrenici koja predviđa uspostavljanje 11. jula kao međunarodnog dana sećanja, kažnjavanje negiranja genocida i njegovo uvođenje u obrazovne programe. Drugi je da se svijet duboko podijelio oko univerzalnog pitanja stradanja i žrtava, što je tema na kojoj bi trebalo da vlada jedinstvo, ali kako kada se politizacijom računaju samo stradali sa jedne strane, a ostali se i ne pominju.
Takođe, bilo je jasno da, i pored strahovitih pritisaka zapadnih država, pogotovo Njemačke koja je i bila sponzor spornog teksta, više ne postoji strah „malih“ zemalja da se suprotstave i ne dozvole da budu samo lutke kojima drugi povlače konce. Odjeknuo je nedvosmislen stav Nikaragve da su kolonizatori sproveli najveći genocid, veliki je bio Mali, a Sao Tome i Principe principijelan… Protiv su glasali i Komori, Bjelorusija, Sirija, Kuba, Antigve i Barbuda, Severna Koreja, Dominika, Eritreja, Esvatini, Grenada, Nauru, Srbija, Mađarska, Kina i Rusija.
Kina je od tradicionalno uzdržane, glasala protiv Rezolucije, ukazujući da ništa što donosi podele ne može biti u interesu bilo koga. I vidjelo se da Rusija, pa makar ostala sama, nikada neće prestati da podsjeća Njemačku da je ova država koren zločina, da je palata UN sagrađena kako se nikada više ne bi ponovile strahote koje su sproveli Germani u Prvom i Drugom svjetskom ratu, te da reč genocid ne bi imali pravo ni da spomenu.
Izraelski istoričari i „lovci na naciste“ prednjačili su prethodnih dana u objašnjenjima da se u Srebrenici nije dogodio genocid i da nije bilo namjere da se uništi jedan narod, što je definicija genocida. Ipak, Tel Aviv se nije izjasnio o Rezoluciji.
Veliki dio Azije, Srednje i Južne Amerike, kao i Afrike nije želeo da podlegne ekonomskim i političkim pritiscima sponzora – uzdržane su bile Indija, Alžir, Brazil, Kamerun, Kongo, Etiopija, Kongo, Jamajka, Kenija, Meksiko, Sudan, Vijetnam, Ujedinjeni Arapski Emirati, Tajland… Naše komšije su, nažalost, poslušale mentore. Jedino su Mađari glasali protiv, dok su svi ostali susjedi bili „za“. Poštovanje prema Srbiji iz „kruga Evrope“, uzdržanim glasovima, pokazali su Grčka, Slovačka i Kipar, dok Monako nije glasao.
Bivši ambasador Srbije pri UN Branko Branković rekao je da je sve „što piše u Rezoluciji o Srebrenici prazna priča na papiru i ništa ne znači, jer skoro dvije trećine čovečanstva, nije glasalo za takvu glupost“.
„Ova rezolucija nije obavezna i nema šta da zaživi, pogotovo u ovakvom odnosu snaga prilikom glasanja – 57 zemalja Organizacije islamskih država uglavnom je moralo da bude disciplinovano i da glasa „za“. Dvadesetak zemalja na čelu sa Njemačkom mogu sutra da budu pozvane na odgovornost zbog genocida koji su počinili. Glasanje je jedan veliki udarac zapadnjacima koji pokušavaju negdje da dobiju neki poen. Postojeći međunarodni poredak je gotov i svi oni u Evropi će vrlo brzo, čim stane rat u Ukrajini da lete sa vlasti“ – rekao je Branković.
Inače, praksa glasanja u GS UN pokazuje da je ogromna većina rezolucija, pogotovo o osjetljivim pitanjima, donošena dvotrećinskom većinom ili jednoglasno. Međutim, ostavljena je mogućnost da se promijeni način glasanja, što se prilikom usvajanja dokumenta o Srebrenici i desilo i ona je samo zahvaljujući ovom manevru prošla.
Dvije države, Venecuela i Avganistan nisu imale pravo glasa, jer nisu platile članarinu. Tik pred glasanje, izmiren je dug Ekvadora koji je na glasanju pritisnuo taster „za“. Nije teško odgovoriti na pitanje iz čije je kase stigao novac.
