Brine me srpska nesloga, spremnost ljudi da radi sopstvenog interesa jednostavno i hladno zaborave na Kosovo i Metohiju, na naše svetinje, i isto tako zaborave na ljude, na pravoslavne Srbe koji žive pod pritiskom i u getu, ostave ih na milost i nemilosti drugih, poručio je danas patrijarh srpski Porfirije.
“Brine me i to što određeni krugovi i samozvani odgovorni pojedinci, pokušavajući da to pravdaju patriotskom brigom i samo njima svojstvenim društvenim aktivizmom, radi očuvanja Kosova i Metohije napadaju Crkvu koja je, ne samo istorijski nego i aktuelni i nepokolebivi branič Kosova i Metohije”, naglasio je patrijarh u objavi na sajtu Srpske pravoslavne crkve SPC.
On je dodao da bi njihove kritike bile dobrodošle kada bi ih motivisala istinska briga za Kosovo i Metohiju i odgovorna ljubav prema svojoj Crkvi.
“Brine me i to što pojedini predstavnici zapadnih država, pogotovu evropskih država, prenebregavaju apsolutno mirotvoračku ulogu Crkve, prije svega na Kosovu i Metohiji, ali i na čitavom području bivše Jugoslavije i bez ikakvog osnova je optužuju „da destabilizuje situaciju i stvara napetosti među etničkim grupama na zapadnom Balkanu kako bi raspirila sukobe i podijelila zajednice“, kako se pominje u jednoj od rezolucija Evrpskog parlamenta”, istakao je on.
Sve me to ozbiljno brine, naglasio je patrijarh Porfirije, ali me kuraže naš narod, naše sveštenstvo i monaštvo, njihova vera i njihova hrabrost.
“To su svi oni kojima je istinski stalo do Kosova i Metohije, kojima je zaista stalo do Otadžbine Srbije, do pravoslavnog srpskog naroda”, dodao je on.
Patrijarh Porfirije je istakao da su za srpski narod „zakoni su na tom dijelu naše zemlje mrtvo slovo na papiru“.
“Kada se na jednom prostoru, od strane većine relevantnih faktora koji trenutno upravljaju njime, samo prividno i nominalno poštuju pravne norme i sprovodi objektivna politika, a u stvari se forsira interes jedne etničke zajednice u odnosu na drugu, to čini opasan presedan i predstavlja uvod u razaranje osnovinih principa civilizovanog društva koje će se potom i bez mnogo muke preliti i na druge krajeve svijeta”, ocijenio je on i naveo primer „dečanske zemlje“.
Ukoliko se nikada ne molimo za Kosovo, kaže on, nikada ne postimo za Kosovo, nikada ne hodočastimo na Kosovo, nikada ne pomažemo narodne kuhinje na Kosovu, onda naš identitet, svetosavski etos, prestaje da postoji.
“Sve velike priče o Dečanima ostaju prazne ako se onaj koji o Dečanima priča ne moli Svetom kralju Stefanu Dečanskom za Dečane i za Kosovo. Jer se Dečani neće sačuvati podkastima Jutjuba nego molitvama i moljenjima i svakim drugim djelanjem, prožetim istinom i pravdom”, zaključio je patrijarh.
