Analiza satelitskih podataka pokazuje da se 98 odsto ljudi u Evropi suočava sa zagađenjem vazduha koje je iznad granica koje preporučuje Svjetska zdravstvena organizacija. Evropska unija zato predlaže nova pravila
Praktično svi u Evropi žive u zagađenim gradovima. Prosječni godišnji nivo zagađenja finim česticama veći je od nivoa koji preporučuje Svjetska zdravstvena organizacija (SZO). To znači da skoro svi stanovnici Starog kontinenta udišu loš vazduh, a to povećava rizik od respiratornih i srčanih bolesti i skraćuje životni vijek.
„S trenutnim nivoima zagađenja vazduha, mnogi ljudi se razboljevaju. Znamo da smanjenje nivoa zagađenja vazduha smanjuje broj oboljelih“, kaže Mark Nivenhujzen, direktor Instituta za globalno zdravlje iz Barselone.
Novinari DW su, u okviru Evropske novinarske mreže podataka, zajedno sa kolegama iz drugih redakcija analizirali satelitske podatke evropske Službe za monitoring atmosfere „Kopernikus“ (CAMS).
Tako je utvrđeno da je 2022. godine 98 odsto ljudi u Evropi živjelo u područjima u kojima je koncentracija finih čestica – obično se označava skraćeno sa PM 2,5 – bila iznad granice koju je postavila SZO.
Svjetska zdravstvena organizacija preporučuje da prosječna koncentracija zagađenja sitnim česticama ne smije da prelazi pet mikrograma po kubnom metru vazduha godišnje.
Nivoi zagađenja razlikuju se od regiona do regiona. Situacija je posebno problematična u djelovima istočne Evrope, dolini rijeke Po u Italiji i na širim područjima velikih gradova kao što su Atina, Barselona i Pariz.
Analiza takođe pokazuje da najzagađeniji regioni u Evropi dostižu prosječnu godišnju koncentraciju od oko 25 mikrograma po kubnom metru.
Da pojedini regioni bilježe visoke nivoe zagađenja poznato je od ranije, ali ova nova analiza prvi put nudi poređenje zagađenja u različitim regionima Evrope. Ona pokazuje gdje se kvalitet vazduha poboljšao, a gdje pogoršao.
Takođe, korišćeni su podaci kako bi se uočila dva mjesta sa suprotnim razvojem situacije. Prvo je u sjevernoj Italiji, gdje su nivoi zagađenja konstantno visoki, a drugo u južnoj Poljskoj, gdje su bili visoki, ali sada padaju. Istraživano je i u kojoj mjeri strategije za smanjenje zagađenja pomažu ili ne pomažu.
Fine čestice su kombinacija čvrstih i tečnih čestica različitih organskih i neorganskih materija i zagađivača. Sadrže sulfate, nitrate, amonijak, metalne okside, vodonikove jone, vodu i morsku so. Čestice su nevidljive golim okom. Imaju prečnik manji od 2,5 mikrometra, što je oko 30 puta manje od vlakna kose.
Iako postoje i mnogi drugi zagađivači koji utiču na zdravlje ljudi, u istraživanjima se uobičajeno fokusira na tu vrstu čestica, jer postoje naučni dokazi o njihovom negativnom uticaju na zdravlje.
Kvalitet vazduha u Evropi je generalno bolji nego u drugim regionima svijeta.
U gradovima na sjeveru Indije, kao što su Nju Delhi, Varanasi i Agra, projsečne vrijednosti mogu da dostignu čak 100 mikrograma po kubnom metru. Podaci iz ovog istraživanja iz Evrope pokazuju nivoe zagađenja do 25 mikrograma po kubnom metru.
Ali, čak pri tim relativno nižim nivoima u Evropi, zagađenje može da ima značajan uticaj na zdravlje ljudi.
Nova evropska pravila o kvalitetu vazduha trebalo bi da dozvoljavalju prosječnu godišnju koncentraciju od 10 mikrograma finih čestica po kubnom metru vazduha. Komitet za zaštitu životne sredinu Evropskog parlamenta predložio je usvajanje preporuka SZO, koje su rigidnije od pet mikrograma finih čestica po kubnom metru vazduha.
Ali, čak i dozvoljena koncentracija od 10 mikrograma bila bi daleko manja vrijednost od trenutnih standarda, koji dozvoljavaju godišnju koncentraciju od 20 mikrograma – četiri puta više od trenutne preporuke Svjetske zdravstvene organizacije.
Zdravstveni stručnjaci i ekolozi tvrde da bi nova evropska pravila o kvalitetu vazduha trebalo da odražavaju smjernice SZO, ali i priznaju da bi to bio veliki izazov.
„Ograničenja dozvoljene koncentracije zagađenja u EU nisu bazirana samo na zdravlju, već podrazumevaju i ekonomske razloge i argumente, dok ograničenja Svjetske zdravstvene organizacije postavljaju stručnjaci koji u obzir uzimaju samo zdravlje“, objašnjava Nivenhujzen. „Nadam se da će pristati na preporuke SZO, mada će neki vjerovatno tvrditi da bi to bilo preskupo.“
Kvalitet vazduha konstantno loš.
Sredinom februara 2023. mnogi gradovi u dolini rijeke Po bili su zagađeni. Posebno su pogođeni regioni Lombardija i Veneto. Prosječna dnevna koncentracija u gradovima kao što su Milano, Padova i Verona porasla je iznad 75 mikrograma po kubnom metru. Za to je djelimično kriva geografija: region je okružen planinama i vazduh „stoji“. Zagađenje je pritom uzrokovano gustim saobraćajem, industrijom, emisijama štetnih gasova iz poljoprivrede i grijanjem stanova.
Agencije za zaštitu čovjekove okoline izvještavaju da hiljade ljudi svake godine prerano umire zbog bolesti uzrokovanih zagađenjem. Studija objavljena u naučnom časopisu „Lanset“ koristila je podatke o zagađenju iz 2015. i procijenila da se oko 10 procenata smrtnih slučajeva u gradovima poput Milana moglo spriječiti da su se prosječne koncentracije smanjile za oko 10 mikrograma po kubnom metru.
Kada bi najveći evropski gradovi uspjeli da postignu cilj od pet mikrograma po kubnom metru, istraživači procenjuju da bi svake godine bilo 100.000 manje smrtnih slučajeva uzrokovanih zagađenjem. Ali, to se u dolini rijeke Po ne dešava.
„Pored toga što imamo problematičnu geografsku situaciju, mi smo i radili upravo suprotno od onoga je trebalo“, kaže Ana Gerometa, pravnica i predsjednica nevladine organizacije „Građani za vazduh“ (Cittadini per l’Aria), koja se zalaže za strožu politiku kvaliteta vazduha u Italiji.
Gerometa ukazuje da su mjere za ograničavanje štetnih emisija iz automobila, stambenih objekata, velikih klanica i sistema za grijanje suviše slabe u odnosu na dimenzije problema.
U Poljskoj, međutim, lokalna strategija u borbi protiv zagađenja pokazuje poboljšanja.
Poljska se rješava peći na ugalj i poboljšava kvalitet vazduha
U djelovima Poljske nivoi zagađenja su među najvišima u Evropi. Ali, oni su se stalno smanjivali od 2018. – prve godine koju smo uzeli za analizu.
U gradu Krakovu, drugom po veličini u zemlji, 2018. je bilježen godišnji nivo zagađenja od skoro 25 mikrograma po kubnom metru. Do kraja 2022. godine pao je za više od 20 odsto. Susjedni gradovi, Katovice, Gljivice i Tihi, Poznanj, kao i glavni grad Varšava, takođe su bilježe pad nivoa zagađenja.
Do poboljšanja je došlo nakon što su poljske vlasti pokrenule plan za modernizaciju sistema grijanja u domaćinstvima. Taj program traje već deset godina.
„Riječ je o zamjeni starih peći“, objašnjava Pjotr Sirgej iz ekološke organizacije „Poljsko upozorenje na smog“. „Skoro 800.000 zastarelih peći je zamijenjeno, ali je ostalo još oko tri miliona. To je spor proces“, kaže on.
Na području Krakova, gdje je 2019. stupila na snagu zabrana korišćenja uglja i drva za grijanje, zamijenjeni su gotovo svi stari sistemi grijjanja.
„Prije deset godina, ako biste govorili o zagađenju vazduha u Poljskoj, ljudi bi rekli da to i nije tako strašno u poređenju sa udarcem glavom o zid“, kaže Sirgej. „Ali, nakon godina stalnog lupanja o zid, najveći uspjeh je promjena percepcije. Zakon jeste važan, ali mora se reći da će političari da urade samo ono što birači žele.“
U Italiji su aktivisti za zaštitu životne sredine uočili sličan problem u premošćivanju jaza između nauke i svakodnevnog života: „Ljudi ne razumiju problem zagađenja vazduha. Pošto ga ne vide, ne shvataju kakav to uticaj ima na njihov život“, kaže Gerometa.
Prema istraživanju Eurobarometra iz 2022, većina Evropljana sada smatra da su respiratorne bolesti uzrokovane zagađenjem vazduha ozbiljan problem. Dok su mnogi ispitanici rekli da misle da nisu dobro informisanim o trenutnim standardima, velika većina izjavljuje da je svjesna tog problema i smatra da bi pravila o kvalitetu vazduha trebalo pooštriti.
Ovaj projekat je nastao saradnja nekoliko medijskih kuća u okviru Evropske novinarske mreže podataka.
