“Dešavanja i hapšenja, čiji smo svjedoci u poslednjih godinu dana, a koja su vezana za borbu protiv organizovanog kriminala i korupcije ili što građani obično kažu “hapšenja krupnih riba” iz vrha crnogorskog pravosuđa, policije, politike, privrede, upravo pokazuju manjkavosti naše legislative u smislu nedostatka zakonske podloge da se ovakvi postupci uspješno okončaju pravosnažnom presudom”, saopštila je Paunović.
Socijalistička narodna partija (SNP) je, po njenim riječima, dugi niz godina insistirala i radila na usvajanju Zakona o porijeklu imovine.
“Kako od 2020. godine nije došlo do usvajanja ovog zakona, prošle godine smo imali šansu da za naše pravosuđe i za građane učinimo krupnu stvar – Da usvojimo izmjene i dopune Zakona o oduzimanju imovine stečene kriminalnom djelatnošću. Zahvaljujući strukturama iz političkih partija i nevladinog sektora, koji su pod pritiskom određenih međunarodnih organizacija, pod pritiskom tuđih interesa i sopstvenog neznanja, sada taj zakon nemamo, makar ne u onim obliku koji bi građanima Crne Gore donio korist”, dodala je ona.
Zahvaljujući, smatra ona tako neodgovornom djelovanju, sada Crna Gora nema zakon koji bi “pitao” Lazoviće, Medenice, Kovačeviće i ostalu družinu odakle im toliki novac i vrijedna imovina kojom bi da kupe slobodu, tj. da polože jemstvo i da se brane sa slobode!?
“Takođe, nemoguće je ispitati imovinu korumpiranih sudija, političara, policajaca, privrednika, državnih službenika i drugih koji su već pod dovoljnim stepenom sumnje za izvršenje krivičnih djela, prema kojima bi se po predloženom zakonu mogla ispitati njihova imovina nezavisno od ishoda krivičnog postupka koji se vodi protiv njih. Ovako nam ostaje da čekamo ishod krivičnih postupaka koji mogu da traju godinama i da se završe ko zna kako da bi država imala osnov da oduzima nelegalnu imovinu. Do tada će mnoga krivična djela zastariti, a mnogi dokazi biće uništeni. Imovina će biti iznesena iz Crne Gore na bezbjedne destinacije, a građani će ostati “kratkih rukava””, istakla je Paunović.
Navodi da svi argumenti “protiv” zakona od toga da se treba primijeniti italijanski model, do toga da se aboliraju kriminalci 90-tih, pa do toga da naše tužilaštvo, sudstvo i zaštitnik imovinsko pravnih interesa Crne Gore su, kaže, “samo puki izgovori”.
“Kapaciteti svih institucija bi se svakako vrlo lako mogli ojačati, a s obzirom na to da se radi o klasičnoj imovinskoj parnici sudovima ne bi bilo ništa novo da sude po tužbama Zaštitnika u postupku gdje bi tuženi čija se imovina ispituje bio dužan da dokaže odakle mu imovina koju posjeduje, i to sva imovina, a ne samo ona koja je obuhvaćena krivičnim djelom (kao do sada). Najveći paradoks cijele priče je taj da i da je parlament usvojio Predlog izmena i dopuna Zakona o oduzimanju imovine stečene kriminalom ništa ne bi sprečavalo dalji rad na usvajanju Zakona o porijeklu imovine a ni ostalih zakona vezanih za ovu tematiku koji bi obuhvatili sve ono na šta su “dušebrižnici” imali primjedbe”, naglasila je Paunović.
Ovako, kako ističe, imamo situaciju da se jemstva plaćaju, iznose se novci, dokazi propadaju, a država je, kaže, postojećim zakonskim rješenjima nemoćna da u tom “smislu bilo šta krupno uradi”.
“Odgovornost za to treba da snose oni koji su osujetili usvajanje tkz. “antimafija zakona”! Žalim što su kolege poklekle i što nisu podržale Socijalističku narodnu partiju u decenijskoj borbi protiv kriminala i nadam se da će novi saziv Skupštine imati više volje i hrabrosti da usvoji pomenuti zakon i da konačno donese Zakon o porijeklu imovine o kome se dugo priča, a ništa ne radi”, zaključila je Paunović.
