Glavna gradska arhitektica Kristina Bulatović Pejić po drugi put nije dala saglasnost kompaniji “Beppler & Jacobson Montenegro” za idejno rješenje hangara u kolašinskom parku pored hotela “Bjanka”.
Ona je novo rješenje donijela nakon što je Direktorat glavnog državnog arhitekte Ministarstva prostornog planiranja, urbanizma i državne imovine, odlučujući po žalbi investitora, zaključio da njena prethodna odluka nije sačinjena u skladu sa članom 22, stav 7 Zakona o upravnom postupku. Zbog toga je predmet vraćen na ponovni postupak i odlučivanje.
Navodno, kako su zaključili iz resora na čijem je čelu Slaven Radunović , ranije je izostalo adekvatno obrazloženje za konstataciju da “idejno rješenje privremenog objekta montažne hale ili hangara ne odgovara zatečenom prirodnom kontekstu u smislu ambijentalne prostorne vrijednosti tog područja”.
U obrazloženju posljednjeg rješenja, glavna gradska arhitektica podsjeća da su Izmjenama i dopunama Programa privremenih objekata na teritoriji opštine Kolašin propisani uslovi za postavljanje privremenih objekata, koji se mogu postaviti pod uslovom da ne narušavaju osnovne i prateće komunalne funkcije. Takođe, prema programu, objekti ne smiju da “ugrožavaju javne površine, ne degradiraju prostor i ne ugrožavaju životnu sredinu, odnosno da vizuelni identitet planiranih objekata mora odgovarati specifičnom prostornom kontekstu”.
“Nakon ponovnog izvršenog uvida u dostavljenu dokumentaciju ID privremenog objekta – montažne hale ili hangara, glavni gradski arhitekta smatra da planirani privremeni objekat ne odgovara zatečenom prirodnom kontekstu, odnosno da bi isti svojim gabaritima i oblikovnošću narušio ambijentalnu vrijednost kako ovog područja, tako i grada u cjelini. Shodno navedenom, a imajući u vidu da na predmetnoj lokaciji, osim objekta Meteorološke stanice Kolašin, nema izgrađenih objekata te da je planirani privremeni objekat okružen isključivo visokim rastinjem (Pinus nigra – crni bor, odrasle jedinke posađene prije oko 60 godina), objekat montažne hale ili hangara svojim gabaritima i visinom nije prilagođen zatečenom prirodnom okruženju”, argumentovala je Bulatović Pejić to što nije dala saglasnost.
Objašnjava i da hangar “svojim proporcijama dominira i narušava prirodni ambijent”. Takođe, prema njenim riječima, “odabir materijalizacije fasada predmetnog objekta koja je u najvećem dijelu predviđena od sendvič panela u boji RAL 8017, ne prati stil i materijale karakteristične za izgradnju u prirodnom okruženju”.
Kompanija se, prema informacijama “Vijesti”, ponovo žalila na posljednju odluku Glavne gradske arhitektice.
Prema urbanističko-tehničkim uslovima (UTU), koje je investitoru izdao Sekretarijat za planiranje prostora, komunalne poslove i saobraćaj, ostavljena je mogućnost postavljanja magacina površine 600 metara kvadratnih, visine do 15 metara. Investitori su uporište za postavljanje hangara našli i u Programu privremenih objekata, koji je usvojen 2019. godine, odnosno u izmjenama i dopunama tog dokumenta, koje su donesene tri godine kasnije.
Jedini park u Kolašinu, sticajem još nejasnih okolnosti, postao je vlasništvo kompanije nakon privatizacije hotela. Decenijama prije toga Opština je, prema podacima lokalnih hroničara, samo ustupala park na korišćenje nekadašnjem hotelu “Bjelasica”, odnosno državnim preduzećima u sklopu kojih je funkcionisao.
Taj prostor, koji je početkom šezdesetih godina prošlog vijeka određen za gradski park, jedina je zelena površina u centru grada, sa nekoliko desetina četinara. U njemu je postavljen avanturistički park drugog privatnog preduzeća, kao i dječje igralište i teretana na otvorenom, što su bile opštinske investicije prije nekoliko godina.
