Đeljošaj opet u sudnici zbog mobinga

Đeljošaj opet u sudnici zbog mobinga

Podgorički Osnovni sud moraće opet da procjenjuje da li je Kristijan Dukaj , nekadašnji službenik u kabinetu bivšeg predsjednika Opštine Tuzi Nika Đeljošaja trpio mobing u vrijeme dok je radio za sadašnjeg ministra ekonomskog razvoja.

To je, po žalbi Dukaja, odlučio Viši sud u Podgorici.

Osnovni sud je prethodno odlučio da su svi tužbeni zahtjevi Dukaja neosnovani ili nedozvoljeni, ali Viši smatra da je dio presude “…donijet uz počinjenu bitnu povredu odredaba parničnog postupka, budući da u tom dijelu nema razloga o odlučnim činjenicama, a dati razlozi su protivrječni sadržini spisa predmeta i izvedenim dokazima, što je posljedica pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja i pogrešne primjene materijalnog prava”.

Viši sud podsjeća na to da Zakon o zabrani zlostavljanja na radu predviđa da ako je podnosilac predloga za mirno rješavanje radnog spora učinio vjerovatnim da je izvršen mobing, “teret dokazivanja da nije bilo takvog ponašanja je na tuženom, odnosno na drugoj strani u sporu”.

“Aktivna uloga suda je nalagala da se tužiocu ukaže na neophodnost da tužbeni zahtjev bude opredijeljen tako da se iz istog može izvršiti identifikacija spornih radnji koje prema navodima tužioca predstavljaju zlostavljanje na radu, bez obzira što je prvostepeni sud iste kroz obrazloženje presude pojedinačno cijenio, nalazeći da u tim radnjama nije bilo zlostavljanja na radu. Međutim, po nalaženju ovog suda takav zaključak, usljed kojeg je prvostepeni sud odbio zahtjeve tužioca za utvrđenje mobinga i naknadu nematerijalne štete zbog povrede prava ličnosti, zasnovan je na pogrešno i nepotpuno utvrđenom činjeničnom stanju, što je za posljedicu imalo nedostatak razloga o odlučnim činjenicama, a dati razlozi su protivrječni izvedenim dokazima”, naglašeno je u presudi Višeg suda, u koju su “Vijesti” imale uvid.

Dukaj, nekadašnji službenik za odnose sa javnošću, u tužbi protiv Opštine i Đeljošaja tvrdio je da je u dužem vremenskom periodu trpio zlostavljanje na radu, a tražio je i da se zabrani tuženom dalje zlostavljanje na radu. Tužbenim zahtjevom je tražio da ih sud obaveže tuženi da mu na ime naknade nematerijalne štete zbog zlostavljanja na radu i iz toga proizašle povrede prava ličnosti, isplati iznos od 4.000 eura sa zakonskom zateznom kamatom, od dana donošenja prvostepene presude do isplate.

“Tužilac temelji tužbeni zahtjev na tvrdnjama da je dana 08.05.2020. godine, pretrpio zlostavljanje na radu počinjeno od strane predsjednika Opštine Tuzi, navodeći da je tog dana, u kancelariji, koju je tužilac dijelio sa kolegom A.Lj. , predsjednik Opštine Tuzi na grub način, povišenim tonom, od njega tražio da napusti istu, te da mu je rukom pokazivao prema vratima, da je nakon tog događaja doveden u situaciju da mu se ne dozvoljava fizički pristup zgradi Opštine Tuzi i da je od tada prinuđen da, umjesto u prostorije Službe predsjednika Opštine, gdje mu je do tada bilo radno mjesto, dolazi na posao u salu za rad sa strankama Sekretarijata za poljoprivredu i ruralni razvoj, koju Opština Tuzi zakupljuje, a isti se nalazi u sasvim drugoj zgradi”, precizirano se u presudi Višeg suda. Dodaje se i da se Dukaj poziva na sindrom “praznog stola”, ističući da je u periodu od 18.05.2020. godine pa do kraja probnog rada, odnosno 20. 2. 2021. godine, dobio svega osam radnih zadataka “i to tako da dobije jedan radni zadatak, a zatim u naredna trì mjeseca ne dobije ni jedan”.

Dukaj je radni odnos u tadašnjem kabinetu Đeljošaja zasnovao na osnovu ugovora i probnom radu u trajanju od godinu.

Iz Opštine su tvrdili da mu ugovor nije produžen jer je ocijenjen sa “nije zadovoljio na probnom radu”.

Viši sud ocjenjuje da je Osnovni pravilno postupio kada je odbacio kao nedozvoljen tužbeni zahtjev u kome je traženo da se “zabrani tuženom dalje zlostavljanje na radu prema tužiocu”.

“U ponovnom postupku, prvostepeni sud će otkloniti nedostatke na koje je ukazano ovom presudom, čime će se steći uslovi za donošenje zakonite odluke u ovoj pravnoj stvari, pri čemu je za ukazati da je za mobing dovoljno da žrtva pruži dokaze da je mobing vjerovatno počinjen, a na tuženog (poslodavca) prelazi teret dokazivanja da nije bilo ponašanja koje predstavlja mobing”, naglašeno je u pravosnažnoj presudi Višeg suda.