Svake godine na Veliku subotu u Jerusalimu se pali Blagodatni oganj kao čudo Božije, u crkvi Hirstovog groba. Oganj, uz specijalni ritual, jerusalimski patrijarh dijeli vjerenicima okupljenim u kripti crkve.
Blagodatni oganj je sišao na Grob Gospodnji u Kuvukliji hrama Vaskrsenja Hristovog u Jerusalimu.
On simbolizuje nerukotvorenu svjetlost Vaskrsenja Hristova, o kojoj je govorio još apostol Petar, i smatra se svetinjom. Pojava Blagodatnog ognja uoči pravoslavnog praznika Vaskrs, koju prate molitve pravoslavnog patrijarha, sveštenstva i hiljada vjernika, smatra se „čudom silaska Blagodatnog ognja“.
Predstavlja plamen koji se čudesno pojavljuje na Svetom Grobu u Jerusalimu na bogosluženju Velike subote, uoči pravoslavnog Vaskrsa
Bogosluženje Velike subote u hramu Svetog Groba (crkva Vaskrsenja Hristovog) liturgijski podsjeća na događaje Hristovog stradanja, pogreba i sahrane. Ujedno predstavlja i uvod u njegovo Vaskrsenje.
Blagodatni oganj se „priziva“ nakon što se prethodno provjeri da u hramu ne postoje bilo kakva zapaljiva sredstva. Nakon toga, slijedi priziv Duha Svetoga i jerusalimski patrijarh prvi prima oganj na svoju svijeću i predaje ga ostalima. Oganj pri dodiru ne stvara opekotine, niti osećaj toplote.
Po predanju jerusalimske crkve, bilo je dva pokušaja od strane drugih crkava da „prizovu“ Blagodatni oganj. Prvi je bio od strane rimokatoličke crkve, u vrijeme krstaške vladavine, kada su katolici na silu oduzeli od Grka svetkovinu Svetog ognja. Međutim, kako im se Oganj nije javljao nakon nekoliko sati molitve, vratili su „priziv“ Blagodatnog ognja pravoslavnom patrijarhu. Od tada se Sveti oganj opet počeo „javljati“.
Drugi pokušaj se dogodio u 16. vijeku od strane Jermenske crkve. Jermeni su na Veliku Subotu, na dan svetkovine Svetog Ognja, potplatili turske činovnike da ne dozvole ulazak jerusalimskom patrijarhu u Crkvu Svetog Groba (Hram Vaskrsenja Hristovog). Pošto nije pušten unutra, patrijarh se počeo moliti napolju i posle izvjesnog vremena Sveti Oganj se „spustio“ kroz stub ulaznih vrata hrama, raspukao ga i zapalio svežanj svijeća patrijarhu. Od tada više nije bilo pokušaja da se od pravoslavnih otme priziv Blagodatnog ognja. Za priziv Svetog Ognja postoje prethodne pripreme koje se moraju obaviti.
