Nećemo prejudicirati i optuživati za nečasne radnje, jer je svako nevin dok se utvrdi suprotno, ali da Borac savlada Budućnost u „Morači“ i to Budućnost koja se nalazila u seriji od devet uzastopnih trijumfa u regionalnom takmičenju – u najmanju ruku čudno!
Interesantno je takođe da Čačani prije dolaska u Podgoricu imali samo jednu pobjedu protiv timova koji su plasirani na prvih osam mjesta u ABA ligi – savladali su na svom parketu SC Derbi . Preostalih šest trijumfa ubilježili su protiv ekipa iz donjeg doma takmičenja klubova sa prostora bivše Jugoslavije – Mornara , Splita , Igokee i što će se ispostaviti kao veoma bitno – dva puta protiv MZT -a.
Pobjeda u Podgorici, protiv šampiona Crne Gore, koji je istina imao zagarantovano treće mjesto i nije mogao ni gore ni dolje, je uz onu u Skoplju bila jedina na gostujućim parketima za Borac. Trijumf u „Morači” bio je ujedno prvi trijumf Čačana protiv Budućnosti u osmom međusobnom duelu dva tima od kad se igra regionalno takmičenje. Nema šta drugo da se napiše osim: „Svaka čast izabranicima Dejana Mijatovića na svim negativnim tradicijama i rekordima koje su srušili za 40 minuta košarke u najvećoj crnogorskoj hali”. Jer, valjda je sve bilo pošteno? Iz Njegoševog parka kažu da jeste. Tačnije, ne kažu, ali sporazumni raskid saradnje sa trenerom Vladimirom Jovanovićem , koji je prije toga imao devet vezanih pobjeda, odmah nakon meča, valjda znači da su u Budućnosti razočarani ishodom duela sa timom iz njegovog rodnog grada i da je nekadašnji strateg Partizana označen kao glavni i jedini krivac za poraz.
I tako je Borac izbjegao poslednje mjesto i direktno ispadanje u ABA 2 ligu. Među drugoligaše se nakon samo jedne godine seli MZT . Skopljaci i Čačani su na kraju imali isti skor 7-19, ali je srpski predstavnik imao bolji međusobni učinak. Da je izgubio u „Morači”, ispao bi on.
Nije ni da prvak Sjeverne Makedonije nije imao nekoliko čudnih rezultata. „Rode” iz naselja Aerodrom su tokom crnih dana imale okruglo 10 poraza zaredom. Skoro tri mjeseca nisu znali košarkaši iz prestonice Sjeverne Makedonije za pobjedu, sve dok pod vođstvom novog trenera Dragana Nikolića , 4. februara u dvorani „Jane Sandanski” nisu savladali tim iz vrha tabele, Cedevita Olimpiju . Dolaskom srpskog trenera su zaista zaigrali bolje, Budućnost se na volšeban način spasila poraza u Skoplju… Razgoropadili su se u finišu sezone braća Stojanovski , koji su odavno ušli u četvrtu deceniju života i njihovi drugovi i završili takmičenje sa tri vezane pobjede, sve tri nad hrvatskim klubovima. Hrvatskim klubovima u čijoj zemlji odavno tinja nezadovolstvo ABA ligom i dominacijom srpskih klubova, ali ni to im nije bilo dovoljo za spas.
Skopljaci su prvo savladali Zadar , koji je već imao obezbijeđen plej-of, zatim su upisali prvu pobjedu u gostima u sezoni! Pao je na Gripama Split, da bi u poslednjem kolu u petak „tukli” nezainteresovanu Cibonu . Činilo se da će u baraž sa drugoplasiranim timom iz plej-ofa ABA 2 lige jer je nejaki Borac gostova goropadnoj Budućnosti u subotu. Ipak, nije bilo tako.
Inače, da se vratimo na početak. U ABA ligi koja je iz sezone u sezonu sve slabijeg kvaliteta, osim Partizana i Crvene zvezde, koji su sve jači, MZT i Borac su odmah označeni kao najveći favoriti za ispadanje. Čačani su prvu pobjedu upisali tek u osmom kolu, MZT je nakon 17 rundi imao samo dva trijumfa.
A nije ni da prošle godine nije bilo kontroverzi kada je Borac u pitanju. Tada su Čačani bili u ulozi žrtve. Odavno prije kraja sezone su obezbijedili opstanak u ligi ali su morali u baraž za optanak? Zbog čega – pa propozicije takmičenja nalažu da maksimalno pet timova iz jedne zemlje može da nastupa u ABA ligi. S obzirom da su Crvena zvezda, Partizan, Mega i FMP bili ispred njih a da je Zlatibor osvojio titulu u ABA 2 ligi, Borac je sa klubom iz Čajetine odlučivao ko će biti najlošiji sprski klub i ispasti. Tada su „izvisili” Zlatiborci (bilo bi pošteno da su kao šampioni drugoligaškog karavana igrali u eliti), sada MZT, pitanje je ko će biti sledeća žrtva nakaradnog sistema takmičenja u kojem se ne zna „ko pije ko plaća”, u kojem se domaćin mečeva pita za sve i kroji atmosferu u kojem će se dueli igraju, u kojem se jednim timovima odlažu utakmice zbog bolesti košarkaša, iako za par dana igraju protiv najjačih evropskih klubova u punom sastavu, dok drugi moraju na parket iako u rosteru imaju samo sedam košarkaša (upravo Borac protiv Cibone).
Pitanje je za koga se igra i koja je svrha ABA lige. A nije kraj sezone, ostalo je još nekoliko odloženih utakmica, predstoji plej-of i najvjerovatnije nove „igrice” i ludorije.
