Opština Pljevlja vratila je novac koji je naplatila od Rudnika uglja, nakon što je Vrhovni sud u novembru ukinuo pravosnažnu presudu Apelacionog suda kojom je najvećoj pljevaljskoj kompaniji bilo naloženo da lokalnoj upravi uplati dug, zbog nepoštovanja ugovora o plaćanju naknade za uređenje gradskog zemljišta, potpisanog prije dvadeset godina.
Informaciju je “Vijestima” potvrdio predsjednik opštine Pljevlja Dario Vraneš.
Maratonski spor Opštine i Rudnika, koji traje već 12 godina, nastaviće se 18. decembra kada je u Apelacionom sudu zakazano novo ročište.
Direktor Uprave lokalnih javnih prihoda Vladimir Džuverović kazao je da su ukupno Rudniku vratili 2.457. 936 eura. Od tog iznosa Rudnik je po osnovu kamate za period od marta kada je donijeta presuda Apelacionog suda do 1. juna kada je najveća pljevaljska kompanija uplatila novac Opštini uplatio nešto preko 85. 000 eura po osnovu kamate.
Vrhovni sud Crne Gore nedavno je usvojio zahtjev Rudnika uglja za reviziju presude Apelacionog suda predmet vratio na ponovno odlučivanje.
U rješenju Vrhovnog suda navodi se da je pobijana presuda donijeta uz bitne povrede odredaba parničnog postupka.
“Saglasno članu 191 stav 1 Zakona o parničnom postupku, tužilac tužbu može preinačiti najkasnije do zaključenja pripremnog ročišta ili do početka glavne rasprave, ako pripremno ročište nije održano, dok je stavom dva istog člana propisano da nakon održavanja pripremnog ročišta, a najkasnije do zaključenja glavne rasprave, sud može dopustiti preinačenje tužbe, samo ako ocijeni da preinačenje nije usmjereno na odugovlačenje postupka i ako tuženi pristaje na preinačenje. Iz sadržine citirane zakonske odredbe nesumnjivo se da zaključiti da se tužba, kada se za to steknu uslovi, može preinačiti najkasnije do zaključenja rasprave pred prvostepenim sudom, te da drugostepeni sud nije ovlašćen da dopusti njeno preinačenje. Ovo iz razloga što bi se takvim postupanjem povrijedilo načelo dvostepenosti postupka, odnosno pravo stranke da pobija odluku žalbom kao redovnim pravnim lijekom, koja se, za razliku od revizije, može izjaviti zbog pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja”, navodi se u obrazloženju presude.
Sud ističe da je “predmet odlučivanja na raspravi pred drugostepenim sudom drugačiji tužbeni zahtjev u odnosu na onaj o kojem se raspravljalo i odlučilo u postupku pred prvostepenim sudom, čime se tuženom kao stranci uskraćuje pravo da se tako donijeta odluka i činjenično stanje na kojem je zasnovana ispita putem redovnog pravnog lijeka”.
Čelnici Opštine i Rudnika potpisali su ugovor sredinom avgusta 2004. godine i njim je utvrđena naknada za učešće u troškovima uređivanja građevinskog zemljišta, koju je Rudnik trebalo da izmiri zbog realizacije višemilionskog projekta izmještanja rijeke Ćehotine i otvaranja kopa Cementara. Rudnik se ugovorom obavezao da na ime naknade za uređivanje građevinskog zemljišta finansira izradu dijela planske, projektne dokumentacije i investira radove na jednom dijelu objekata.
Nakon što Rudnik nije izmirio svoje obaveze u predviđenom roku, Opština je podnijela tužbu, a za 12 godina koliko je trajalo suđenje donijeto više presuda, od kojih su neke bile u korist državnog preduzeća.
U presudi Apelacionog suda je navedeno da je Rudnik, Opštini trebalo da uplati novac u roku od osam dana od prijema presude, pod prijetnjom izvršenja, a sve sa zateznom kamatom od dana donošenja presude 18. marta ove godine do isplate.
Iznos od skoro 2,5 miliona eura, sa zakonskom zateznom kamatom od dana donošenja presude do isplate, Rudnik uglja je prema poništenoj odluci Apelacionog suda trebao da plati na ime vrijednosti izvedenih radova glavnog projekta postrojenja za prečišćavanje otpadnih voda u Židovićima, izrade glavnog projekta za prečišćavanje vode iz akumulacionog jezera u sklopu objekta na Pliješi, izvođenja radova na preostalom dijelu fekalnog kolektora do mjesta na kom se planira postrojenje za otpadne vode u Židovićima, regulisanju korita rijeke Breznice u dužini od 600 metara, kao i postavljanju sekundarnog kolektora u dužini od 325 metara.
Dosuđeni iznos odnosi se i na izvedene radove na glavnom dovodu pitke vode visoke i niske zone Pliješ, za dio izvođenja radova na objektima novog postrojenja na Pliješi, prečišćavanje vode iz akumulacije Otilovići u sklopu objekta na Pliješi. I za izvođenje radova na realizaciji projekta fekalne kanalizacije na području mjesne zajednice Ševari.
Rudnik je tužbom obavezan da u roku od dvije godine od dana prijema presude pod prijetnjom izvršenja, finansira investicione radove koji se odnose na regulisanje korita rijeke Breznice u dužini od 600 metara, produbljivanje korita rijeke Ćehotine na neregulisanom dijelu u dužini od 3,5 km. Uz to, Rudnik u ostavljenom roku treba da uradi preostale radove na glavnom dovodu pitke vode FI 400 visoke i niske zone Pliješ – centar grada, preostale radove na objektima novog postrojenja na Pliješi, prečišćavanje vode iz akumulacije Otilovići u sklopu objekta na Pliješi.
“Po mišljenju ovoga suda i u konkretnom slučaju stranke su bile ovlašćene da izvršenje zakonske obaveze koja se odnosi na izmirenje naknade za uređivanje građevinskog zemljišta urede na način kako su to učinile spornim ugovorom, tako što su predvidjele obavezu tuženog da finansira izradu dijela planske, projektne dokumentacije i da investira radove na jednom broju objekata… Na osnovu ovog ugovora tuženi kao investitor je u momentu zaključenja ugovora bio u potpunosti upoznat sa svim obavezama, koje je potpisivanjem istog, prihvatio. Osim toga, u prilog ovom stanovištu je i činjenica da je vodio spor pred Privrednim sudom Crne Gore radi utvrđenja ništavosti predmetnog ugovora i aneksa, pa u tome nije uspio, zbog čega su isti na pravnoj snazi i obavezuju stranke”, navode, između ostalog u pobijenoj presudi Apelacionog suda.
