Kriminalna grupa Nikole Vušovića, poznatijeg kao Džoni sa Vračara, i Uroša Piperskog stoji iza više krivičnih dela, među kojima je i nekoliko ubistava. Grupa se sumnjiči za ubistva „Pink pantera“ Aleksandra Šarca, Aleksandra Halabrina, Dragana Ristića Čađe, zatim pokušaj ubistva Miloša Nilovića Runja, a Nova.rs prenosi sve detalje ovih likvidacija, kao i kakve su uloge okrivljenih bile.
Organizatorima ove grupe označeni su Vušović i Piperski, a pored njih dvojice grupa je brojala još 36 članova. Među članovima bili su Nedeljko Todorović, Dario Đorđević, Luka Cerović, Miloš Miljanović, Aleksandar Milošević, Aleksandar Naumovski, Vladan Miketić, Vladimir Kovačević, Vuk Ursulov, Darko Maletić, Rašo Ban, Đorđe Knežević, Ivo Bukljš, Jovan Bošnjak, Jovica Sovilj, Nikola Kačarević, Lazar Ilić, Marko Drakula, Marko Tacić, Miloš Pavlović, Nedeljko Todorović, ali i ostali.
Imali su različite zadatke, a pojedini su bili naknadno angažovali, samo za izvršenje zločina poput Lazara Ilića iz Kraljeva.
Vušović se tereti da je avgusta 2020. godine podstrekao pripadnike svoje grupe da ubiju „Pink pantera“ Aleksandra Šarca u garaži TC „Ušće“, koji je nekoliko nedjelja nakon zločina preminuo u bolnici od posljedica ranjavanja.
„ Vušović je okrivljenom Nedeljku Todoroviću izdao nalog da napravi plan i pronađe pogodno mjesto za izvršenje zločina, ali i da napravi plan dolaska i odlaska sa mesta zločina. On je izdao nalog okrivljenom Strahinji Saviću da bude vozač i odveze ubice na mjesto zločina, a potom ih i odveze i tako omogući bjeksto i to okrivljenog Filipa Grujića koji je najprije trebalo da ubije Šarca. U zločinu je trebalo da učestvuje i sada pokojni Aleksa Vasiljević. Ipak, za zločin je angažovan Lazar Ilić kao neposredni izvršilac“, navodi se u optužnici protiv kriminalne grupe.
Optuženi Nikola Kačarević trebalo je da iskoristi prijateljski odnos koji je imao Šarca i da ga na taj način namami na mjesto zločina, što je on i uradio.
Za učestovanje u likvidaciji Šarca, Kačarević je dobio 6.000 evra na ime nagrade što ga je doveo na mjesto zločina. Inače, Kačarević je redovno izvještavao vođe grupe o tome gdje se kreće Šarac, šta radi, gdje boravi, ali i ugovorio nekoliko sastanaka sa njim gdje je trebalo da bude izvršena likvidacija. Riječ je poznatijim mestima u Beogradu poput restorana „Babaroga“, „Sinđelić“, „Zvezdara teatar“, „Vule Vu“, a Kačarević je vođu grupe Vušovića redovno obavještavao o poziciji Šarca, koliko se zadržavaju u restoranima..
Šarac je smrtno ranjen 17. oktobra 2020. godine, a kobnog dana Kačarević je dogovorio sastanak sa njim u „Ušću“, gde je unapred isplanirano njegovo ubistvo.
Okrivljeni Savić je za pomenuti likvidaciju iznajmio automobil „renta-kar“ agencije, kojim je prevezao optuženog Lazara Ilića na mjesto zločina. Ilić je prije toga uzeo silikonske maske od Vušovića za izvršenje krivičnog djela. Kobnog dana, pojedini okrivljeni – Đorđe Knežević, Marko Tacić i Ivo Bukljaš, imali su zadatak da prate kretanje Šarca, gdje je parkirao blindirani „mercedes“ koji je vozio, a zatim su osmatrali glavni ulaz. Pratili su njegovo kretanje sve do Šarčevog povratka od automobila, kada mu je Ilić, oko 16.15 prišao s leđa i iz neposredne blizine, iz pištolja sa prigušivačem, ga upucao u glavu. Ilić je na sebi imao zaštitnu masku crne boje, bele hirurške rukavice, kačket crne boje. Iliću su potom organizovali bekstvo iz zemlje u Crnu Goru.
U optužnici su citirane i poruke između okrivljenih uoči i nakon zločina.
Tako je Ilić preko Skaja vođama grupe posla poruku da je „spreman“, „da želi nešto više u životu, što sa njima i može“, te da mu je drago što je upao u priču s takvim ljudima i da je na njemu da se dokaže. Govorio je i da jedva čeka da „ovo“ završi, da ode u Kraljevo da pokaže nekim ljudima.
Sa druge strane, vođa grupe, Nikola Vušović je saradniku Piperskom pisao da je imaju jednog „kamikazu“ koji će izvesti akciju u Ušću, da to nije posao za njih, već kamikaze.
Nakon izvršenog napada u TC „Ušće“, Vušović je sledeće poruke pisao neposrednom izvršiocu Iliću: „Gde si junačino?“, potom mu šalje da se pokazao u najboljem svjetlu, govori mu da svi oni „familija“ i da „ništa ne brine“.
Okrivljeni pripadnici grupe terete se i za likviudaciju navijača Partizana Aleksandra Halabrina. Optuženi su da 20. marta 2020. namamili Halabrina u iznajmljeni stan na teritoriji Beograda, i to uz pomoć ljudi koje je ubijeni navijač poznavao, a potom ga likvidirali. Nakon ubistva, njegovo tijelo je zakopano u selu Parcani.
Halabrin je ubijen jer je, prema tvrdnjama optužnice, planirao ubistvo okrivljenih Daria Đorđevića i Uroša Piperskog.
Ključnu ulogu u zločinu imao je i navijač „Rada“ Vladimir Kovačević Kovač , koji je trebalo da kobnog dana dovede Halabrina, koga je poznavao, u Beograd, što je on prihvatio, ne znajući šta mu se sprema. Halabrina je ubila NN osoba, tako što mu je prišla s leđa dok je sjedio i ispalila mu metak u glavu.
Okrivljeni se se putem Skaja dopisivali o likvidaciji Halabrina. Tako 10. marta, Piperski šalje na grupnu komunikaciju fotografiju sa telefona na kojoj je Halabrin sa navijačem Nenadom Alajbegovićem zvanim Alibeg, na šta jedan od optuženih komentariše sledeće: „Dva brata rođena na zidu smrti“, te da je sad „najjači Velja koji juri Cigane po gradu, da je on sad pravo go*no žandarsko, da ih niko ne pretresa i da je on idol mladima“.
Nakon ubistva Halabrina, Piperski je pojedinim okrivljenima preko Skaja poslao i da sada „hrani crve u šumi“, te da je Alibeg sledeći. Inače, navijač Nenad Alajbeg je dosad preživeo čak nekoliko napada.
Kriminalnoj grupi „vračarci“ na teret se stavlja i ubistvo biznismena Dragana Ristića Čađe u Kaluđerici. Prema navodima optužnice, za ubistvo Ristića izdvojeno je 60.000 evra, a okrivljeni Dario Đorđević imao je zadatak da pronađene oružje (pištolj, prigušivač i municiju) za izvršenje. Zločin je izvršio Vuk Ursulov, kome se sudi u posebnom postupku za ubistvo.
Kobnog dana, Ursulov se najpre svojim vozilom dovezao do Mirijeva, gde je potom zamenio automobil i „pasatom“ otišao u Kaluđericu. Najpre je iscenirao sudar sa Ristićem, koji je izlazio iz dvorišta kuće, a kada je Ristić nakon „čukanja“ napustio vozilo, Ursulov je pucao u njega.
Okrivljeni su se dopisali na Skaju neposredno pre ubistva, a tada je Dario Đorđević poslao da je „sutra muzika“, te da je „spremno pecanje“.
Piperski je pisao i da je „sutra dan D“. Nakon zločina su takođe razmenjivali poruke, te je tada jedan od okrivljenih napisao: „Čađa ode, daleko mu lepa kuća“.
Pomenuta grupa je pokušala i da ubije navodnog pripadnika škaljarskog klana, Miloša Nilovića Runja, u poznatom kafiću na Vračaru. Likvidaciju je trebalo da izvrši Miloš Miljanović, dok je okrivljeni Nedeljko Todorović trebalo da prati kretanje Nilovića, odnosno gde se kreće, sa kim i koja mesta posećuje. Za ovaj napad bilo je obezbeđeno 150.000 evra, a kako nije uspeo da to Miljanović uradi, vođa grupe, Nikola Vušović, ipak ga je nagradio sa nekoliko hiljada evra i platio mu odbranu nakon što je priveden.
Vušović je za Nilovića bio spreman da izdvoji 50.000 evra iz svog džepa, te da on tu ima „interes druge vrste“.
Iz optužnice se jasno stiče utisak i da Vušović dugo prati aktivnosti Nilovića, te zna gde je navodni pripadnik škaljarskog klana živeo do likvidacije Vladimira Popovića Popa, sa kim ima dete i slično..
Okrivljeni su za izvršenje krivičnih dela koristili Skaj aplikaciju, koja je bila ključna i za njihovo hapšenje. Vušović se upisivao kao „Diablo“, „Pirana“, „Valhala“, Piperski kao „LeBron James“, „Bubatronac“, „Francuz“, Dario Đorđević je bio „Međedina“, „Spomenko Gostić“, „Kalimero“, „Sinđelić“..
O tome koliko je grupa bila razvijena, kao kakve je kapacitete imala, govori broj ljudi koji je bio angažovan prilikom izvršenja različitih krivičnih dela, te da su često angažovali NN lica poput stranih državljana i slično.. Takođe, prilikom pretresa stanova i sefova vođa grupe, Vušovića i Piperskog, zaplenjeno je 552.000 evra i 110.100 švajcarskih franaka.
Da bi imali uvid u komunikaciju lica koja su smatrala svojim protivnicima okrivljeni su uspevali i da im daju ili „uvale žicu smrti“, kako navode u svojoj komunikaciji, odnosno da svojim protivnicima ili osobama koje su im se zamerile omoguće korišćenje telefona sa Skaj komunikacijom, a da oni nisu ni svesni da su u posed takvih aparata došli voljom ove organizovane grupe radi praćenja kretanja.
