Crna Gora ne rehabilituje golootočane zbog straha da to ne otkrije neprijatne istine o nekadašnjim partijskim obračunima u zemlji i funkcionerima odgovornim za njih, te zbog bojazni da bi taj zakonski proces predstavljao rehabilitaciju radikalne ideologije dijela tih bivših zatvorenika.
To je “Vijestima” kazao istoričar i viši istraživač na Institutu za napredne studije Univerziteta Crne Gore (UCG) Nikola Zečević, komentarišući to što država ne donosi akt o rehabilitaciji i obeštećenju ljudi koji su bili utamničeni na Golom otoku, iako ih je u tom logoru imala ubjedljivo najviše u odnosu na broj stanovnika eks-jugoslovenskih republika.
Posljednji poziv da se to učini, uputio je u srijedu šef države Jakov Milatović, podnijevši parlamentu inicijativu za usvajanje zakona o tome. Međutim, od rehabilitacije golootočana neće biti ništa – makar ne u skorije vrijeme, zato što
Milatovićev predlog nema podršku potrebnu za izglasavanje. Uprkos “zelenom svjetlu” dijela skupštinske većine, inicijativu ne podržava najjača vladajuća stranka – Pokret Evropa sad (PES), ali ni gro opozicije, a bez nekog od njih – nema donošenja zakona.
Zbog toga se postavlja pitanje: zašto crnogorske vlasti, za razliku od većine drugih na prostoru bivše Jugoslavije, ne mare za žrtve s Golog otoka?
