Podaci od indijske misije „Čandrajan 3“ idu u prilog ideji da je okean lave nekada prekrivao Mjesec.
Avgusta 2023. godine lender „Vikram“ uspješno je sletio na površinu Mjeseca. Iz njega je ubrzo na tlo izašao i rover „Pragjan“ koji je istražio okolinu, a indijski naučnici nedavno su objavili svoje nalaze u časopisu Nejčer.
Lokacija na koju je „Vikram“ sletio bila je mnogo južnije nego što je bilo koja sonda ili ljudska letjelica prethodno sletjela. To je dalo naučnicima uvid u geologiju Mjeseca koja još nije ispitana.
Mjerenja „Pragjana“ otkrila su jedinstvenu mješavinu hemijskih elemenata lunarnog tla (odnosno regolita), koje je u okolini mjesta slijetanja bilo relativno uniformno. Regolit je primarno činila bjeličasta stijena anortozit.
Naučnici navode da je hemijska struktura tla na južnom polu slična kao uzorci uzeti sa dvije lokacije Mjesečevog ekvatorijalnog regiona – gdje su sletjeli astronauti američke misije „Apolo 16“ 1972. i mjesta gdje se spustila sovjetska misija „Luna 20“ iste godine.
Sličnost hemijskih struktura svih ovih uzoraka, uprkos tome što potiču iz geografski veoma udaljenih lokacija na Mjesecu, u skladu je sa idejom da je nekada davno veliki okean lave pokrivao Mjesec.
Smatra se da se Mjesec formirao kada je planeta veličine Marsa udarila u Zemlju, izbacujući pritom materijal koji je kasnije formirao Zemljin jedini satelit.
Okean lave prekrivao je Mjesec od njegovog formiranja pa narednih nekoliko stotina miliona godina.
Hlađenje i kristalizacija okeana konačno je dovela da stijene anortozita pokrivaju veliku površinu Mjesečeve kore.
